Misyonumuz & Vizyonumuz

İYİ HEKİM OLMAK

“İyi hekim; sadece hekimlik mesleğinin gereklerini teknik ve bilimsel anlamda yerine getiren kişi değildir. İyi hekim; aynı zamanda bu meslek için kutsal olan etik değerlere önem veren, hastasına bu değerlerle yaklaşmayı bilen, bilimsel ve çağdaş bir sorumluluk anlayışı ile mesleğini icra eden hekimdir.

EVRENSEL ETİK DEĞERLER

Etik; iyi ve güzel davranış kurallarını saptayan ahlak bilimidir. Modern tıbbın kurucusu olarak kabul edilen ve M.Ö. 5. Yüzyılda yaşamış olan Hipokrat, tıp etiğinin de kurucusu olarak kabul edilir. Çağdaş tıp etiğinin, geçmişten günümüze kadar geçerliliğini koruyan 4 temel ilkesi vardır: Özerklik, zarar vermeme, yararlılık ve adalet ilkeleri.
Ancak hekimlik uygulamaları elbette ki bunlarla sınırlı değil. Hasta mahremiyetine saygı, doğruyu söyleme, sadakat, ayrımcılıktan kaçınma, yaşama saygı, ihtisasa saygı, dayanışma gibi diğer etik ilkeler de hekimlik uygulamalarında uyulması gereken kurallardır.

HASTANIN ÖZERKLİĞİ

Özerklik ilkesi; kişinin kendisi hakkındaki kararları bağımsız bir şekilde verebilmesi ile ilgilidir. Kişi hasta da olsa kendi geleceğiyle ilgili bağımsız karar verme hakkına sahiptir. Tıbbi uygulamalarda onun bu hakkına saygı duymak gerekir. Özerkliğin kriterlerini; kişinin isteyerek, bilerek, anlayarak, denetleyici etkiler altında kalmadan, hareket ve karar kabiliyeti belirler.

ÖNCE ZARAR VERME!

Zarar vermeme ilkesinin temelini oluşturan “Önce zarar verme (primum non nocere)” sözünün Hipokrat tarafından söylendiği kabul edilir. O dönemden bu yana da tıp uygulamalarında temel ilkesi olarak devam ettirilir. Bazı tıbbi uygulamalarda, hastanın zarar görme olasılığı vardır. Bazen hastaya yarar sağlama sırasında, bazen de hastanın daha büyük zararlardan korunması girişimleri sırasında hasta risk alabilir. Hekimin, tanı ve tedaviye yönelik işlemlerde, işlemin yararları ve olası risklerini iyi bilmesi ve buna göre davranması gerekir.

HASTAYA YARAR SAĞLA!

Hekimin birinci görevi, hastaya tıbbi bakımdan yararlı olmaktır. Yararlı olma ilkesi; zararın engellenmesi veya iyiliğin artırılması hallerinden birini içeren mutlak yararlılık şeklinde olabileceği gibi; bazen de yarar ve zararın dengesinin yarar lehine artırılması söz konusu olabilir.

HER HASTA EŞİTTİR!

30 Senelik meslek hayatımda ,başvuran hastalarıma, tedavi alternatiflerini avantaj ve dezavantajlarıyla birlikte sundum.
Tedavi planlamaları yaparken meslek felsefem her zaman şu olmuştur;
“EVLADINA UYGULAMAYACAĞIN TEDAVİYİ, HASTAN İÇİNDE UYGULAMA”